Bez względu na to, jak bardzo się angażujemy w trakcie ich trwania, wszyscy wiemy, że to tylko gra, a nie sprawa życia i śmierci. Nauka czytania, pisania i liczenia zabawą nie jest i na podstawie podejścia rodziców i nauczycieli nawet najmłodsze dzieci potrafią się zorientować, że opanowanie tych umiejętności to sprawa całkiem serio. Nauka czytania, pisania i rachowania nie jest odpowiednim instrumentem zdobywania wiedzy o sukcesie i porażce. Przeciwnie, właśnie tu wszyscy powinni otrzymać nagrody – jeśli dzieci po ukończeniu podstawowej edukacji są analfabetami, to na dłuższą metę przegrywa całe społeczeństwo. Im większy nacisk w szkole podstawowej kładzie się na testy, tym wyższy poziom stresu u dzieci. Gdy poddaje się testom sze- ścio- czy siedmiolatki, często nawet zwycięzcy nie wychodzą z tego bez strat. Dla niektórych presja, aby utrzymać dobre wyniki, staje się zbyt silna i w okres nastoletni wchodzą z objawami skrajnego wyczerpania (takimi jak depresja, skłonności niszczycielskie, autodestrukcja, zaburzenia łaknienia). Nauczyciele prestiżowych szkół podstawowych, z którymi rozmawiałam, często wyrażali głębokie zaniepokojenie skutkami wywierania zbytniej presji u niektórych dzieci.