W świecie zrelatywizowanych norm moralnych dorosłym może być czasami trudno. Szczególnie ciężkie jest to dla nauczycieli, próbujących zrównoważyć zainteresowania i potrzeby około trzydziestu uczniów w klasie. Dlatego też tak ważne jest, aby szkoła miała jasno określone reguły postępowania, uzgodnione ze wszystkimi, których one dotyczą – dziećmi, nauczycielami, rodzicami i całą szkolną społecznością. Zadaniem autorytatywnego nauczyciela jest uczynić wszystko, co w jego mocy, aby respektować punkt widzenia poszczególnych dzieci przy jednoczesnym stanowczym, acz łagodnym egzekwowaniu określonych reguł. Gdy dziecko złamie którąś z nich, nauczyciel musi mieć możność zastosowania sankcji, żeby utrzymać autorytet i jednocześnie pokazać wszystkim uczniom, że zachowania antyspołeczne mają nieprzyjemne konsekwencje. Kiedy ma się do czynienia z dziećmi en masse, sprawiedliwość musi dokonywać się jawnie – uniknięcie konsekwencji niewłaściwego zachowania tylko zachęca winowajcę (i pozostałe dzieci także) do próby przesunięcia wytyczonych granic. Nauczyciele zwykle dysponują zróżnicowaną skalą kar, aż do wydalenia winowajcy z klasy. Ta ostatnia stanowi przykład dla wszystkich, że łamanie reguł i nieprzestrzeganie grupowej solidarności może skończyć się społecznym wykluczeniem.