Program badawczy przystosowuje się do potrzeby wynajdywania „stron handlowych” i „kruczków reklamowych” lub przyspieszania „planowego wyjścia z mody”. Wszystko to wskazuje, że bodziec będzie działał w kierunku przeznaczania środków badawczych na rzeczy w pewnym sensie najmniej ważne. Ilość jest bardziej imponująca niż sposób podziału. A jednak nikt nie miałby ochoty sugerować, że gospodarka amerykańska nie poświęca należytej uwagi zmianom i udoskonaleniom dóbr konsumpcyjnych. Najwyraźniej tak nie jest. Bodźce te dotyczą jednak małej zaledwie części całokształtu działalności naukowej i badawczej i rzeczywiście małej części tego, co da się potencjalnie zastosować do produkcji dóbr.