Jednocześnie przedsiębiorstwo korporacyjne dawnego typu ustępowało stopniowo miejsca korporacji dojrzałej i poddawało się kontroli techno- struktury. W swym studium dotyczącym dwustu największych korporacji niefinansowych (z 1930 roku) Berle i Means stwierdzili, że w tamtym okresie 44% firm i 58% ich bogactwa znalazło się pod pełną kontrolą kierownictwa.W bezpośrednim działaniu politycznym techno- struktura jest bardziej ograniczona od przedsiębiorcy. Jest to sprawa pierwszorzędnej wagi. Członkowie technostruktury sami nie otrzymują dochodów korporacji. Dość wcześnie podjęto kroki mające ograniczyć polityczne korzyści, jakie sfery gospodarcze mogły ciągnąć ze swego bogactwa, zabraniając używania funduszów korporacji na cele polityczne. Nie dotykało to zbytnio przedsiębiorcy; jak powiedzieliśmy, mógł on przekazywać te fundusze na swój własny rachunek jako dywidendy wydawać je bezkarnie.