Przedsiębiorca łączy w swej osobie prawo do otrzymywania dochodów przedsiębiorstwa prawo do dysponowania nimi. Tak więc rozporządza pieniędzmi, kiedy chce kupić głosy wyborców, prawodawców czy samo działanie prawodawcze. Jeśli ciążą na nim jakieś prawne ograniczenia w wydawaniu funduszów korporacji na cele polityczne, to może on przenieść te fundusze — w postaci dywidend — na siebie i swych wspólników i wydawać je wtedy z prywatnej kiedy kupowane w ten sposób przywileje przypadają przedsiębiorcy. Oznacza to — wobec działania motywacji materialnej — że przedsiębiorca ma możliwości oraz dobre powody, by wydawać pieniądze dla politycznych korzyści. Finansowe zasoby przedsiębiorstwa mogą być w pełni wykorzystane do celów politycznych, i to przez ludzi, którzy czerpią stąd korzyści osobiste.