O doskonałości architektoniczno-urbanistycznej dziewiętnastowiecznego Paryża decyduje nie wspaniałość jego poszczególnych budynków, lecz harmonijność i logika jego ogólnego planu.Co więcej, dużej części architektury zawsze musi patronować państwo. To ono z natury rzeczy inicjuje budowę wyróżniających się gmachów, interesujących pomników, planowanie i zakładanie przyjemnych ogrodów i wodotrysków, rozległych perspektyw, imponujących placów, wznoszenie wyniosłych wieżyc i bogatych fasad. Dopiero kiedy narody bardzo się wzbogaciły, a system przemysłowy postawił znak równości między wzrostem ekonomicznym a życiem, przestaliśmy uważać taki patronat za właściwą funkcję rządu. I bardzo często powiada się, że go na to nie stać.