Ale jego następcy bądź niektórzy z nich niemal na pewno będą dalej ochraniać system keynesowski, skupiający się na popycie globalnym i produkcji, przed ideami, które Keynes mógłby chętnie lansować. Taki jest los każdego, kto wchodzi do kanonu mądrości obiegowej.Stanie się jasne, że środki zapobiegające ubóstwu wymagają w dużej mierze tego samego co środki zmierzające do równowagi społecznej. Ograniczenia, które skazują ludzi na pozostawanie w getcie, wynikają z niedoinwestowania sektora publicznego. A sposoby ucieczki od tych ograniczeń i wyrwanie przyszłych pokoleń z ich władzy — lepsze odżywienie i zdrowotność, lepsze wykształcenie, większa ilość lepszych mieszkań, lepsze środki masowego transportu, otoczenie bardziej sprzyjające skutecznemu uczestnictwu w życiu społecznym — wszystko to z nielicznymi wyjątkami wymaga zdecydowanie większych inwestycji w sektorze publicznym.