Znamienną cechą lat bezpośrednio po drugiej wojnie światowej był atak przeciwko zamiarowi rozszerzenia i usprawnienia usług publicznych.W czasie depresji usługi takie opracowywano i udoskonalano częściowo po to, by w drobnej mierze zapełnić próżnię powstałą wskutek ograniczenia produkcji prywatnej. W latach wojny rola rządu wydatnie wzrosła. Później nastąpiła reakcja.Niewątpliwie w dużym stopniu uzasadniało ją pragnienie, by przywrócić prestiż prywatnej produkcji, a co za tym idzie, i producentom. Na pewno niektórzy z atakujących mieli przynajmniej cichą nadzieję, że uda się przerwać milczenie na temat podatków jako środka łagodzenia nierówności, jeśli zmniejszy się podatki wszelkiego rodzaju.