Aby odniosła skutek, dzieci muszą potrafić rozróżniać poszczególne dźwięki mowy (fonemy) ojczystego języka. Badania udowodniły, że noworodki wyposażone są w zdolności rozróżniania i wymawiania fonemów każdego języka, jednak w miarę dorastania i osłuchiwania się z mową dorosłych umiejętność ta zawęża się do dźwięków języka, jaki będzie im potrzebny. (Dlatego właśnie Chińczycy mają kłopoty nie tylko z wymówieniem głoski „r”, lecz nawet z usłyszeniem jej. W języku chińskim „r” nie istnieje, tak więc już we wczesnym dzieciństwie zostaje usunięte z całego repertuaru fonemów). Jeśli wyczulenie na dźwięki nie rozwinie się u dzieci w naturalny sposób w najwcześniejszym etapie życia, rozwinięcie go później może się okazać bardzo trudne. Obecnie naukowcy wyodrębnili tę część ludzkiego mózgu, która zaangażowana jest w przetwarzanie dźwięków mowy, i okazało się, że czasami to czynnik genetyczny utrudnia (czasem być może wręcz uniemożliwia) rozróżnianie niektórych fonemów. W tym wypadku elementem hamującym są indywidualne uwarunkowania biologiczne.